وَ قَالَ (علیه السلام):
کُلُّ مُعَاجَلٍ یَسْأَلُ الْإِنْظَارَ وَ کُلُّ مُؤَجَّلٍ یَتَعَلَّلُ بِالتَّسْوِیفِ.
نهج البلاغه، ترجمه دشتی، حکمت 285
و درود خدا بر او، فرمود:
آنان که وقتشان پایان یافته خواستار مهلت اند، و آنان که مهلت دارند کوتاهى مى ورزند.
بعد از چند روز موندن تو کوه های لخت و کم بوته ی اطراف شهر تخت، جایی که از کوه فقط ارتفاع و بلندی و بوته های گله به گله ی همه جا پرت شده را دارد، و جایی که از سرما خبری نیست، چه برسد به سفیدی برف، و نهایت خنکی اش این است که، غروب یکهو انگار که همه چیز عالم از کار می افتد و هوا شمشیر به دست بالای سر می ایستد، هیچ نسیمی نمی وزد و این یعنی نوبت شرجی و رطوبت بالا رسیده است. بعد از بودن در چنین جایی و بی خبری از عالم و آدم، که نه اینترنتی در کار بود و نه تلویزیونی و نهایت رسانه ی در دسترس رادیو بود، موبایلم رنگ دو فلش بالا و پایین اتصال اینترنت را به خود دید.