آیاسار

انسان های اولیه چگونه بوده اند؟

این سوال٬ یکی از سوال هایی است که ممکن است در برهه ای از عمرتان٬ ذهن شما را به خود درگیر کرده است٬ اگر هم درگیر نکرده باشد٬ حداقل با فکرتان دست به یقه شده٬ دو حرف گفته و چهار تا شنیده!!!

یکی از جواب های مطرح در جوامع علمی و دانشگاهی به این سوال٬ نظریه ای است به نام «فرگشت». البته ناگفته پیدا است که نظریه ی نظریه هم نیست٬ ولی بالاخره فرضیه ای است که در علوم تجربی به آن «ایمان» آورده اند!!!

طبق نظریه یا فرضیه ی «فرگشت»٬ اجداد اولیه انسان ها « میمون» ها بوده اند و آدمیان تکامل یافته ی میمون ها هستند.

خدمت محضر انورتان عرض شد که در محافل دانشگاهی٬ دانشمندان یا به عبارت بهتر دانشمند نماهایی که نسب از میمون ها برده اند٬ به این نظریه ایمان آورده اند!!!!

به ذهن قاصر من نتایج ذیل بر این نظریه مترتب می گردد:

۱- انسان های اولیه که بیشترین شباهت را به میمون داشتند٬ حتما صدایی شبیه صدای میمون از خود در می کردند و ادا و اطواری همانند اداهای آن از خود بروز می دادند٬ به عنوان مثال: پشت خود را آن چنان که میمون می خاراند٬ می خاریدند و یا از این شاخه به آن شاخه می پریدند٬ چنانکه تارزان به زندگی اولیه ی خود باز گشت و با میمون ها بزرگ شد و کارهای اجداد خود را به یاد آورد و به خوبی انجام داد.

۲- از آن جا که میمون ها اقسام و انواع مختلفی دارند و خانواده ای را تشکیل می دهند که هم گوریل را در بر دارد و هم شامپانزه و انواع دیگر که شناخت کافی و وافی از آن ها برایم حاصل نشده و در واقع در مقام تحصیل آن بر نیامدم. چنانچه در برخورد خود با انسان ها به کسانی برخورد کردید که شبیه به شامپانزه بودند یا به بزرگی و گندگی گوریل٬ حتم بدانید که جد آن ها یکی از همین انواع بوده و شک نکنید که به انسان هایی برخورد خواهید کرد که از نژاد «گوریل انگوری» می باشند!!!

۳- طبق شواهد تاریخی٬ انسان ها کوتاه تر شده اند٬ انسان های اولیه قد بلند بوده اند. بعید نیست که گوریل ها دست به عملیاتی ضربتی-ژنتیکی زدند٬ تا انسان های اولیه که شکل می گیرند٬ بیشترین شباهت را در بزرگی٬ به آن ها داشته باشند٬ و احتمال قریب به یقین همین امر باعث فراوانی طلاق در بین میمون ها٬ به دلیل اتهام به انجام کارهای خاک بر سری٬ شده است. هر چند نقشه ی گوریل ها در برابر مکر زمان نقش بر آب شد و شباهت انسان ها به اجداد خود به حالت عادی و نرمال بازگشت.

۴- یکی از معضلات ذهنی انسان ها٬ نحوه ی تکثیر آدمیان بر روی کره ی خاکی است که بین دو نظریه ی «ازدواج خواهر و برادر» و «ازدواج برادر با موجودات دیگر» می گشت. طبق «نظریه ی فرگشت» این معضل بر طرف شده و چنانچه ذهنی درگیر حرام زادگی و این حرف ها شده بود٬ این درگیری از آن ذهن رخت بر بسته و جای خود را به درگیری «اجداد میمونی» داده است.

۵- دانشمندانی که به این نظریه ایمان آورده اند اگر سری به باغ وحش یا جنگل هایی که میمون در آن ها زندگی می کند٬ بزنند٬ می توانند با پسر عمو های خود اختلاط کنند و حتی به آن ها فخر بفروشند که « خاک بر سرت پسر عمو! من متکامل و متمدن شده ام و تو هنوز میمون مانده ای. ما هر دو میمون زاده ایم ولی ببین تفاوت مان چقدر زیاد است. تو هنوز در قفس زندانی می شوی و برای خوشایند پسرعموهایت و آشغال هایی که از آن ها می گیری٬ شکلک در می آوری و سر و صدا می کنی» یا بگوید:« بدبخت زشت رو٬ تو هنوز تمام تنت مو دارد و آن جاهایت را نپوشانده ای و بوی گند می دهی٬ اما من لباس زیبا می پوشم٬ هرچند گاهی تمام تنم را نمی پوشاند و فلسفه اش را زیر سوال می برم٬ ولی لا اقل آنجاهایم را مگر در برخی موارد می پوشاند٬ و می توانم موهای تنم را اصلاح کنم و موی سر و صورتم را حالت بدهم٬ مثلا ریش بزی بگذارم٬ و با ادکلن های فرانسوی خودم را خوشبو کنم.» یا با پسر عموی خود شوخی کنند و شکلک در آورند تا پسرعمویشان یاد بگیرد و تقلید کند.(نکته: فقط باید حواسشان باشد که هر شکلکی را در نیاورند چرا که پسرعمو عقل ندارد و کوچک و بزرگ حالیش نمی شود.

این موارد قطعا همه ی نتایج مترتب بر «نظریه ی فرگشت» نیست. چنانچه نتایج دیگری به ذهن تان خطور می کرد٬ بر این نظریه مترتب کنید.