محمّد بن یحیى عن أحمد بن محمّد و علیّ بن محمّد عن سهل بن زیاد جمیعا عن ابن محبوب عن أبی حمزة عن أبی جعفر علیه السّلام قال:
لمّا قبض أمیر المؤمنین علیه السّلام قام الحسن بن علیّ علیه السّلام فی مسجد الکوفة فحمد اللّه-و أثنى علیه و صلّى على النّبیّ صلّى اللّه علیه و آله.
ثمّ قال أیّها النّاس-إنّه قد قبض فی هذه اللّیلة-رجل ما سبقه الأوّلون-و لا یدرکه الآخرون-إنّه کان لصاحب رایة رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله-عن یمینه جبرئیل و عن یساره میکائیل-لا ینثنی حتّى یفتح اللّه له-و اللّه ما ترک بیضاء و لا حمراء-إلاّ سبعمائة درهم فضلت عن عطائه-أراد أن یشتری بها خادما لأهله-و اللّه لقد قبض فی اللّیلة الّتی فیها-قبض وصیّ موسى یوشع بن نون-و اللّیلة الّتی عرج فیها بعیسى ابن مریم-و اللّیلة الّتی نزّل فیها القرآن.
امام باقر علیه السّلام فرمود:چون امیر المؤمنین علیه السّلام از دنیا رفت،حسن بن على علیه السّلام در مسجد کوفه به پا خاست،و سپاس خدا را گفت و بر او ستایش نمود و سپس فرمود:
اى مردم،به راستى،امشب مردى درگذشت که اولین،از او پیش نباشند و آخرین،به او نرسند،او پرچمدار رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله بود،جبرئیل در سمت راستش بود و میکائیل در سمت چپش از میدان برنمى‌گشت تا خدا به او پیروزى مى‌داد،به خدا سپید و سرخى(نقره و طلا)به جاى نگذاشته،جز هفتصد درهم که از عطاى او فزون از هزینه بود و مى‌خواست با آن یک خدمتکارى براى خانوادۀ خود بخرد.
به خدا در شبى وفات کرد که وصى موسى یوشع بن نون در آن وفات کرد و در همان شبى که عیسى بن مریم را به آسمان بردند و در شبى که قرآن در آن فرود آمد.
کافی، شیخ کلینی، کتاب الحجة، ابواب التواریخ، باب مولد امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، ح8
