#برشی_از_یک_کتاب
#تاریخ_اسلام
سقیفه گردهمایی است که بر پایه ی مخالفت با نص(1) است؛ چرا که اگر دستور پیامبر صلّی اللّه علیه و آله مبنی بر آماده سازی سپاه أسامه(2) اطاعت می شد، هیچ گاه فرصتی برای آنها(برگزارکنندگان) جهت برپایی چنین نشست هایی پیش نمی آمد. و هنگامی که پیامبر صلّی اللّه علیه و آله می فرمایند:« لعنت خدا بر هر آن کس که از سپاه اسامه باز بماند» [این کلام] بدین معنا است که سقیفه بر لعنت پایه گذاری شده است و اگر بخواهیم به روش فقهی بیان کنیم؛ [چنین است که] کلام پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله ثابت می کند که امر واجب است و سرپیچی از آن حرام است. و تا زمانی که سقیفه بر پایه ی حرمت سرپیچی از سپاه اسامه است، حرمت سقیفه بر (حرمت تخلف) مترتب است و این امر به این دلیل است که هر آنچه بر حرام مبتنی شده است، حرام می باشد.
و السقیفة مؤتمر قائم اساسا علی مخالفة النص؛ لأنّه لو اُطیع أمیر الرسول صلّی الله علیه و آله و سلّم فی تجهیز جیش أسامة لما کانت لهم فرصة فی إقامة مثل هذه المؤتمرات. و عندما یقول الرسول [صلّی الله علیه و آله]:«لعن الله من تخلّف عن جیش أسامة» بمعنی أن السقیفة قائمة علی اللعنة. و اذا اردنا أن نخضعها لأسلوب الأحکام، فانّ کلمة الرسول صلّی الله علیه و آله و سلّم تثبت أنّ الأمر واجب و و أنّ التخلف عنه حرام. و ما دامت السقیفة قائمة علی حرمة التخلّف عن جیش أسامة ترتب علیه حرمة السقیفة و ذلک من باب أن المبنی علی الحرام حرام!
ادریس الحسینی، لقد شیّعنی الحسین الإنتقال الصعب فی رحاب المعتقد و المذهب، ص 354،الطبعة الثالثة، 1995 م-1416 ه، دارالنخیل للطباعة و النشر، بیروت
(1) نص به معنای سخن صریح و روشن است و از نظر اصطلاحی به معنای سخنی است که هیچ احتمال دیگری جز همان معنایی که افاده می کند در آن راه ندارد.
(2) سپاه اُسامَه یا جَیش اُسامَه، نام آخرین سپاه فراهم‌شده به دستور پیامبراسلام برای دفاع در برابر حملات امپراطوری روم. این سپاه که با توجه به نام فرمانده آن اسامه بن زید به جیش اسامه معروف شد، به دلیل نافرمانی برخی از بزرگان صحابه، در زمان حیات پیامبر حرکت نکرد.
