آیاسار

و قال فی خطبة له علیه السلام:

 *إِنَّمَا مَثَلِی بَیْنَکمْ کمَثَلِ السِّرَاجِ فِی الظُّلْمَةِ یَسْتَضِی‏ءُ بِهِ مَنْ وَلَجَهَا.* 

نهج البلاغه، ترجمه دشتی، خطبه 187

حضرت در ضمن خطبه ای فرمودند:

 *همانا من در میان شما چونان چراغ درخشنده در تاریکى هستم، که هر کس به آن روى مى آورد از نورش بهرمند مى گردد.* 

روى عطاء، عن عبد الله بن شداد بن الهاد قال: وددت أن أترک فأحدّث بفضائل علیّ بن أبی طالب ع یوماً إلى اللیل و أنّ عنقی هذه ضربت بالسیف . قال: فالأحادیث الواردة فی فضله لو لم تکن فی الشهرة و الاستفاضة و کثرة النقل إلى غایة بعیدة لانقطع نقلها؛ للخوف و التقیة من بنی مروان مع طول المدّة و شدّة العداوة .
و لولا أنّ للّه -تعالى- فی هذا الرجل سرّاً یعلمه من یعلمه لم یرو فی فضله حدیث، و لا عرفت له منقبة.

شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحدید، ج4، ص 73، الناشر: مکتبة آیة اللّه المرعشیّ النجفیّ

عبد اللّه بن شداد هاد گوید: دوست می داشتم که رها می شدم و فضائل علی (علیه السلام) را از روز تا شب روایت می کردم تا اینکه گردنم با شمشیر زده می شد.
و گفت: روایاتی که در فضیلت او وارد شده است اگر از نظر شهرت و استفاضه و زیاد نقل شدن به نهایت زیاد نبود، نقل کردن شان به دلیل ترس و تقیه از بنی مروان با وجود حکمرانی طولانی شان و دشمنی شدیدشان، قطع می شد.
و اگر خداوند متعال در این مرد رازی قرار نمی داد که آن کسانی که می دانند(آن راز چیست) می شناسند، در فضیلت او حدیثی نقل نمی شد و منقبتی برای او شناخته نمی شد.

أعزّیکم بذکری استشهاد الإمام أمیر المؤمنین علیّ علیه السلام وألتمسکم الدعاء.

سالروز شهادت امام علی علیه السلام را خدمت شما تسلیت عرض می کنم. التماس دعا