تبعیت اندیشه از شرایط عینی و ذهنی

#گزارشی_از_یک_کتاب

کتاب #خدا_در_اندیشه_ی_انسان

نویسنده #مرتضی_مطهری

قضاوت در مورد اندیشه ها بستگی به اصالت داشتن آن ها و عدم تبعیت آن ها از شرایط مختلف دارد.

یکی از نظریاتی که در مورد اندیشه ها و تفکرات، توسط مادی گرایان ارائه شده است، «تبعیت اندیشه از شرایط ذهنی و عینی» است؛ به این معنا که چنان چه اندیشه ای توسط شخصی ارائه شود، باید شرایط ذهنی و روانی شخص از یک طرف و شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی او را مطالعه کرد و سنجید و با همین مطالعه می توان دلیل ارائه ی این اندیشه توسط شخص را توجیه کرد، به عبارت دیگر اندیشه ی ارائه شده تابع شرایط ذهنی و عینی است و هر کسی در آن شرایط قرار می گرفت، چنان اندیشه ای را ارائه می کرد و فکر شخص و شخصیتش تاثیری در ارائه ی اندیشه ندارد.

توحید علی علیه السلام

#برشی_از_یک_کتاب

موضوع #کلام

کتاب #خدا_در_زندگی_انسان

نویسنده #مرتضی_مطهری

علی علیه السلام مردی انقلابی بود. ولی وقتی ما سراغ این مرد انقلابی می رویم، می بینیم بزرگترین انقلاب ها، آن انقلاب روحی اوست، انقلاب فکری اوست، انقلاب خدایی اوست. علی علیه السلام به دلیل این که یک لحظه خدای خودش را فراموش نمی کند و یک لحظه غیر خدا را پرستش نمی کند، یک لحظه مسئولیت خودش را فراموش نمی کند و در جامعه یک آن با ظالم ها و ستمگر ها و متجاوزان سازگاری ندارد. یعنی هر چه علی علیه السلام دارد از توحید علی علیه السلام سرچشمه می گیرد.

صفحه 63-64

آزادیِ مطلق

#برشی_از_یک_کتاب

موضوع #کلام

کتاب #خدا_در_زندگی_انسان

نویسنده #مرتضی_مطهری

اشتباه کرده آن کسی که خیال کرده انسان می تواند از همه چیز آزاد باشد. آزادی از همه چیز مساوی است با مردن، چون آزادیِ از هدف هم هست، آزادیِ از مسئولیت هم هست، آزادی از هر تعهدی هست. انسان اگر بخواهد انسان باشد و راه کمالی را طی کند نمی تواند هدف نداشته باشد. انسان همین قدر که هدف داشت همان هدف مالک اوست، خدایِ اوست چون حاکم بر وجود اوست.

صفحه 41

انسان هادی و هابط

#برشی از یک کتاب

 موضوع #کلام

کتاب #امامت_و_دموکراسی

نویسنده #سید_محمد_صادق_موسوی_جزائری

مفهوم شیعی امامت٬ بر خلاف تصور آن نزد اهل سنت٬ بر تقسیم بندی همه ی انسان ها به دو گروه انسان هادی و هابط (سقوط یافته) مبتنی است. انسان هابط٬ انسانی است که مورد خطاب «اهبطوا الی الارض» قرار گرفته است و به زمین ظلمت ساران ماده و طبیعت٬ تبعید شده است٬ در حالی که آمدن انسان هادی٬ از مقوله ی هبوط و سقوط نیست٬ بلکه از مقوله ی فرستاده شدن و مأموریت (و به اصطلاح کلامی٬ از مقوله ی لطف الهی) است؛ مأموریت برای هدایت که جامع تزکیه و تعلیم و تربیت و سیاست است؛ یعنی ساختن فرد و جامعه.

و این فرستاده شدن و مأموریت از سوی خداوند متعال٬ یا بی واسطه( پیامبران ) یا با واسطه ( اوصیا و امامان ) است.

صفحه ۳۰

خانه ای از طلای ناب

#برشی_از_یک_کتاب

موضوع #تاریخ_اسلام

کتاب #امام_علی_صدای_عدالت_انسانی

 نویسنده #جرج_جرداق

مترجم #سید_هادی_خسرو_شاهی

چنان که در روایات صحیح آمده است٬ او با دست خود نخل های گروهی از یهودیان را در مدینه سیراب می کند٬

تا آن جا که دست او تاول می زند و زخم می شود و آن گاه مزدی را که می گیرد به بیچارگان و درماندگان می بخشد

و یا با آن بردگانی را می خرد و بلافاصله آزاد می سازد.

«شعبی» از زبان کسانی که علی را خوب می شناختند روایت می کند: او بخشنده ترین مردم بود که از مال خود٬

برای مردم می بخشید و اگر گواهی دشمن در بعضی موارد صحیح ترین شهادت ها باشد٬ باید فهمید که بخشش و کرم

علی تا چه پایه بوده که معاویة بن ابی سفیان هم به آن شهادت داده٬ در حالی که او همیشه می کوشید که از علی عیب جویی کرده و از او انتقاد نماید.

معاویه می گوید:« اگر علی خانه ای پر از طلای ناب و خانه ای پر از علوفه داشته باشد٬ طلا را بیش از علوفه می بخشد!»

صفحه ۱۶۰