پایه گذار تشیع

#برشی_از_یک_کتاب

#کلام_فرق_و_ادیان

تشیع از ابداعات فارس ها نمی باشد (آن ها پایه گذارش نبودند) مگر نزد دلقک های تاریخ. عرب ها در شیعه شدن سبقت داشتند و همان ها بودند که آن را وارد سرزمین فارس کردند و دلیل بر این مطلب آن است که اکثر علمای بزرگ اهل سنت در (علوم) تفسیر، حدیث، ادبیات و لغت فارس بودند. و ایران بر سنت اموی در دشنام [امام] علی علیه السلام و لعن کردن او در مساجد و بر بالای منبرها باقی ماند، بلکه [بالاتر] بعضی از شهرهای ایران مانند اصفهان در زمان عمر بن عبدالعزیز نپذیرفتند که از لعن کردن [امام] علی  علیه السلام باز گردند و از اجابت دستور او(عمر بن عبدالعزیز) سر باز زدند.

و لم یکن التشیّع من ابداع الفرس إلّا عند مهرجی التاریخ، فالعرب سبّاقون إلی التشیّع... و هم الذین ادخلوه إلی فارس و الدلیل علی ذلک: إنّ معظم علماء اهل السنّة الکبار فی التفسیر و الحدیث و الأدب و اللغة ... هم من الفرس. و بقیت ایران علی السنّة الأمویة فی سبّ علی [علیه السلام] و لعنه فی المساجد و علی المنابر. بل إنّ بعض المدن الإیرانیة رفضت أن تحید عن لعن الإمام علی [علیه السلام] فی عهد عمر بن عبدالعزیز و أبت الإستجابة لقراره کمدینة اصفهان.

ادریس الحسینی، لقد شیّعنی الحسین الإنتقال الصعب فی رحاب المعتقد و المذهب، صفحه 94 ،الطبعة الثالثة، 1995 م-1416 ه، دارالنخیل للطباعة و النشر، بیروت

آقای هاشمی طبا!

وقت مردم٬ برای خودشان اهمیت دارد٬ و باید به آن احترام گذاشت و وقتشان را هدر نداد و تلف نکرد.

اگر فیلم یا سریال و یا برنامه ای تلویزیونی برگزار شود و احساس کنیم وقتمان را پای آن از بین بردیم٬ دادمان در می آید و انتقاد می کنیم٬ حتی اگر نتوانیم صدایمان را به گوش مسئولین برسانیم٬ و حرف هایمان در حد جمع خانوادگی باقی بماند.

اگر فردی بنا به هر دلیلی و به هر شکل و نوعی از رفتار و برخورد٬ باعث شود که چنین حسی به ما دست بدهد٬ قطعا به آن اعتراض می کنیم٬ و اگر چنین نکنیم حداقل چهارتا حرف در دلمان نثارش می کنیم!!!

میز مذاکره با داعش

ایام انتخابات٬ دوره ای کوتاه است که تاثیر آن سال ها ممکن است محسوس و ملموس باشد٬ در واقع انتخابات ریاست جمهوری تاثیراتش حداقل به مدت چهار سال عیان است و «آن چه عیان است٬ چه حاجت به بیان است»٬ لکن در این دوره ی کوتاه گاه اتفاقاتی رخ می دهد و صحبت هایی بر زبان رانده می شود که آدم حیران می ماند٬ بخندد به این غفلت یا تغافل-تعبیر مؤدبانه است البته- یا گریه کند به این طرز فکر و چنین نوع نگاهی؛ به خصوص در مواردی که این سخنان و حرف ها را کسانی می زنند که داعیه دار سیاست و مدیریت اند!!!

انتخابات و اتفاقاتش

«انتخابات» از آن دست اتفاقاتی است که در اطراف آن سوژه های متعدد و مختلفی را می توان دید؛ جریانات٬ شخصیت ها و یا اتفاقاتی که گاه نسبت به آن ها می توان بی تفاوت گذشت٬ با وجود اینکه در برابر دیدگان هستند٬ یا غصه شان را به دل راه داد و یا خندید؛ نسبت این موارد را که می گریانند و یا می خندانند و یا هیچ حسی به آدم نمی دهند٬ را از نظر تعداد نمی دانم٬ فقط تنها چیزی که هست گاه خنده هایمان زیاد است اما بدطور رنگ غم و غصه و ناراحتی و نارضایتی دارند؛ شبیه خنده های عصبی با صدای بلند٬ که گریه ی بعدش یا انتقام و یا هر اتفاق دیگری غیر از خوشحالی٬ و حتی رنگ و جنس خنده و شخصی که چنین خنده ای سر می دهد٬ واقعیت و چیستی آن خنده را برملا می کند.