والله لو عاش الفتی من دهره
الفاً من الاعوام مالکَ دهره
متلذذاً فیه بکلّ هنیّة
و مبلَّغا کلّ المنی من دهره
لا یعرف الآلام فیها مرة
کلا و لا جرت الهموم بفکره
ما کان ذاک یفیده من عظم ما
یلقاه بأول لیلة من قبره
قسم به پرودگار که اگر شخصی
هزار سال زندگی کند در حالی که روزگارش به کام باشد
(و) از هر خوشی در عمرش لذت برد
و به تمام ارزوهای خود برسد
در حالی که حتی یک بار درد را نچشیده است
و حتی همّ و غم به فکر و ذهنش خطور نکرده است
همه ی این (لذت ها) به کار او نیاید در برابر بزرگی
آنچه در شب اول قبر می بیند
»»» دیوان امیرالمؤمنین علی ابن ابیطالب علیه السلام
صفحه 46 «««
اعداد و ترتیب: عبدالعزیز الکرم